ROZDZIAŁ I

*** Alex ***

Jest 7 rano i jestem w samolocie do Sztokholmu. Cieszyłabym się gdyby to był wyjazd na wakacje, ale to była przeprowadzka.

- Proszę zapiąć pasy bo zaraz wylądujemy - poinformowała wszystkich stiuardessa ( Nwm jak to się pisze xD ).

Po chwili wysiadałam z samolotu. Mama zadzwoniła po taxówkę żeby zawiozła nas do domu który dostała w spadku po babci która UMARŁA 5 LAT TEMU, aż 5 lat temu, a my dopiero go zobaczymy. Z myślenia wyrwała mnie mama która powiedziała że przyjechała taxówka. Wsiedliśmy do samochodu i po jakiś 10 minutach byliśmy przed pięknym białym domem z cudownym ogrodem. 

- Jest cudowny - powiedziałam cicho że nikt nie usłyszał. Wzięłam swoją walizkę i weszłam do domu, który w środku też był cudowny.

- twój pokuj jest na górze, 1 drzwi po lewej - powiedziała mama która tu kiedyś była.

- to ja pujdę się rozpakować - pomyślałam bo wiedziałam że rodzice nie byli zadowoleni z przeprowadzki której powodem byłam ja.

Weszłam na górę białymi schodami i weszłam do pokoju. Oniemiałam. Mój pokuj był cały niebieski a meble były białe. Szybko się rozpakowałam i wyszłam na spacer. Szłam powoli podziwiając miasto gdy nagle wpadłam na kogoś. 

- P-przepraszam - wymamrotałam

- Nie, to ja przepraszam - powiedział chłopak, dopiero teraz zaóważyłam że ma niebieskie oczy i lekko kręcone blond włosy.

- A tak właściwie Oscar jestem - przedstawił się gdy podawał mi rękę abym wstała

- Alex - odpowiedziała

- Nie widziałem cię tu wcześniej, jesteś nowa? -

- tak, dzisiaj się wprowadziłam - odparłam 

- Odprowadzę cię, gdzie mieszkasz ? - zapytał

- Ten biały dom - wskazałam palcem, bo było ho widać

- To koło mnie - uśmiechną się - kiedyś mieszkała tam miła starsza pani, ale umarła pare lat temu - posmutniał

- Ta ,,miła pani" to moja babcia - posłałam mu miły uśmieszek, a on spojrzał na mnie.

- Kiedyś twoja babcia się mną zajmowała, jak byłem mały, traktowałem ją jak rodzine, ale niestety - znowu schował tważ.

- Wiem że była dobra, rozmawiałam z nią przez telefon , bo inaczej nie mogłam , gdyby nie ona byłam bym jakąś Emo lub coś takiego - zaśmiałam się , a u Oscra na twarzy zniwu pojawił się uśmiech.

- Jusz jesteśmy - powiedziałam gdy doszliśmy pod dom.

- Miło się rozmawiało, musimy się jeszcze kiedyś spotkać - powiedział i poszedł. 

Weszłam do domu, szybko wzięłam prysznic i poszłam spać.